Artykuły
Banknoty nieobiegowe

Termin banknot nieobiegowy (jak i monety) używa się na określenie (istniejących fizycznie) banknotów planowanych do emisji, ale do której nie doszło z różnych przyczyn. Nie są/nie były one prawnym środkiem płatniczym. Takim przykładem jest seria Miasta polskie, która miała zastąpić banknoty PRL przy denominacji z 1995 r. Termin nieobiegowy używa się również w skali stanów zachowania banknotów. Banknoty takie mają większą wartość na rynku kolekcjonerskim niż banknoty obiegowe. Poniżej przykład:

Banknot obiegowy, 10 zł, emisja III z lat 1925–1926 wycena, w zależności od stanu zachowania i wersji: od 1 200 (stan III) od 5 500 (stan II) zł

Banknot nieobiegowy, 10 zł, emisja planowana na 1928 r. wycena: od 5 000 (stan III), przez 11 000 (stan II), do 22 000 zł (stan I). znane są banknoty z późniejszym nadrukiem wzór, na oryginalnych banknotach, które są podróbkami. Oryginalne wzory tego nominału nie są znane.

---

Tekst i opracowanie własne
grafiki banknotów: Wikipedia
wycena: Cennik banknotów polskich, Czesław Miłczak, Wydanie XIII, Warszawa 2020.